روغن توربین | روغن توربین گازی | روغن توربین بخار
عموما روغن های معدنی پارافینیک حاوی افزودنی های ضداکسیداسیون فشار پذیر و بازدارنده خوردگی به عنوان روانکار در سیستم های توربین بخار و گاز استفاده می‌شوند. روغن توربین عمل محافظت از یاتاقان ها و دنده‌ها را در توربین و ژنراتور به عهده خواهد داشت. در مواردی که به دلیل مجاورت روغن با نقاط فوق گرم و یا پاشیدن روغن با فشار زیاد بر روی لوله ها و اتصالات داغ، احتمال آتش سوزی وجود دارد از روغن های هیدرولیک مقاوم در برابر آتش استفاده می‌شود. روغن های پایه سینتتیک نظیر PAO و یا استرهای فسفریک توسط استاندارد ایزو دسته بندی شده اند. این روغن ها در مواردی که نیاز به روغن با طول عمر بیشتر باشد استفاده می شوند. گاهی سازندگان توربین نیز جداولی ارائه می دهند که تفاوت آن ها تنها در طول عمر روغن و پایداری در برابر اکسیداسیون است.
ویژگی‌های روغن توربین:
1- جلوگیری از تماس فلز با فلز
2- مقاوم در برابر اکسیداسیون و حرارت
3- جلوگیری از ایجاد کف
4- دارای خواص جدا پذیری از آب
وظیفه اصلی روغن هیدرولیک انتقال انرژی یا توان از یک محل به محل دیگر است. مثلا در سیستم های هیدرولیک وظیفه روغن هیدرولیک این است که در یک مدار گردش روغن انرژی یا توان تولید شده در یک پمپ را به اجزاء مصرف کننده نظیر سیلندر یا موتور هیدرولیک برساند. هیدرولیک در اصل فن آوری تولید، کنترل و انتقال قدرت توسط سیال تحت فشار است. به طور کلی سیستم های هیدرولیک در دستگاه های پرس، بالابرها، بیل های مکانیکی و حتی هواپیما کاربرد دارند. روغن هیدرولیک گاها علاوه بر انتقال نیرو وظیفه روانکاری را اجزا سیستم را نیز دارد. چون پمپ یکی از اجزا سیستم هیدرولیک است روغن هیدرولیک وظیفه روانکاری قطعات پمپ را نیز بر عهده دارد. لذا بسیاری از سازندگان پمپ‌ها و ادوات دوار، برای روانکاری محصولات خود روغن های هیدرولیک را پیشنهاد می‌کنند.
روغن هیدرولیک | سیال هیدرولیک
وظایف یک روغن هیدرولیک
- انتقال توان هیدرولیکی
- جلوگیری از تماس و اصطکاک بین اجزا متحرک
- حفاظت از قطعات در برابر زنگ زدگی و خوردگی
- مقاومت در برابر اکسید شدن
- آب بندی و تامین فشار
- انتقال حرارت از سیستم
- تونایی جدا شدن از آب یا دیگر آلاینده‌ها
انواع سیالات هیدرولیک صنعتی
1- سیالات هیدرولیک پایه معدنی
2- سیالات مقاوم در برابر آتش
3- سیالات سنتزی قابل تخریب در محیط زیست
4- سیالات مورد استفاده در گیربکس های اتوماتیک و جعبه فرمان های هیدرولیک (ATF)
روغن کمپرسور | قیمت روغن کمپرسور
دمنده اصطلاحا به دستگاه‌هایی اطلاق می‌شود که برای جابه جا کردن حجم متوسط گاز با فشارهای کم و تا حدود 3 بار، مورد استفاده قرار می گیرند. دمنده ها و کمپرسورها از لحاظ ساختمان و اصول کار بسیار شبیه به هم می باشند. کمپرسور به دستگاه‌هایی گفته می شود که برای فشرده کردن و انتقال گازها مورد استفاده قرار می‌گیرند. بسته به نوع و ساختمان کمپرسورها، از آنها برای حجم ها و فشارهای مختلفی استفاده می شود. معمولا اختلاف فشار گاز ورودی و خروجی کمپرسور ها بیشتر از 3 بار است. البته کمپرسورها و دمنده ها خیلی به هم شبیه اند و گاهی ممکن است یک دستگاه در یک واحد به عنوان دمنده و در واحد دیگر به عنوان کمپرسور شناخته شود.
طبقه بندي كمپرسورها
كمپرسورها از لحاظ اصول كار به سه دستۀ كلي طبقه بندي مي شوند:
كمپرسورهاي جنبشي
كمپرسورهاي جابه جایي مثبت (دورانی ، رفت و برگشتی)
كمپرسورهاي حرارتی (اجکتورها)
کمپرسورها را با استفاده از سامانۀ پاششی ساده و سامانه های تغذیه اجباری به کمک پمپ، روغن کاری می‌کنند. در کمپرسورهای کوچک فقط از سامانۀ روغن کاری پاششی استفاده می‌شود اما در کمپرسورهای نیمه بسته و باز، روغن کاری توسط پمپ روغن انجام می گیرد. به دلیل اهمیت روغن کاری باید از وجود روغن کافی در کمپرسور مطمئن شد؛ به همین منظور بر روی بدنة کمپرسور شیشه ای قرار دارد تا بتوان سطح روغن داخل کمپرسور را بازدید نمود و در صورت پایین آمدن سطح روغن از اندازۀ تعیین شده، نسبت به جبران آن اقدام نمود.
روغن مورد استفاده در کمپرسور هم به نوع کمپرسور و هم نوع گاز به کار رفته در آن بستگی دارد. کمپرسورهای هوا و گاز از نظر مکانیکی شبیه به هم هستند و اختلاف اساسی آن ها اثر گاز بر روی روغن مورد استفاده در آن ها می باشد.
عوامل موثر در انتخاب روغن کمپرسور
- نوع کمپرسور
- فشار گاز متراکم شده
- دمای خروجی
- نوع گاز متراکم شده
روغن کمپرسور علاوه بر روانکاری وظایف زیر را نیز انجام می‌دهد:
- آب بندی به منظور جلوگیری از بازگشت گازهای خروجی به سیلندر
- خنک کردن موتور از طریق انتقال حرارت و خروج آن از موتور
- جلوگیری از خوردگی
روغن دنده | روغن گیربکس | واسکازینگ
جعبه دنده های صنعتی می بایست تحت شرایط سخت مانند بارگذاری شدید، دمای بالا و آلودگی زیاد کارکرد مناسبی داشته باشند. بدون نگهداری مناسب، دنده‌ها دچار فرسودگی زودرس خواهند شد. لذا، روانکاری دنده ها جهت بهبود عملکرد آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. روغن دنده یا روغن گیربکس تحت نام روغن واسکازین شناخته می‌شود.
هنگام انتخاب یک روغن دنده صنعتی چندین ویژگی می‌بایست لحاظ شوند:
- روغن دنده باید پایداری حرارتی داشته باشد و در دمای بالا دچار اکسیداسیون نشود.
- اگر جعبه دنده تحت بارگذاری شدید باشد، روغن دنده با افزودنی فشار پذیر (EP) مورد نیاز است.
- روغن دنده باید با آلودگی های وارد شده مقابله کند و از آب جداپذیر باشد.
روغن سیلیکون
روغن سیلیکون سیالی است فاقد بو و غیر سمی، که خاصیت اشتعال پذیری ندارد. از روغن سیلیکون در صنایع بزرگ مانند داروسازی و خودروسازی به عنوان روانکار برای تسهیل عملکرد قطعات استفاده می‌شود. روغن سیلیکون ویژگی براقیت دادن و قدرت جداکنندگی دارد و در صنایع لاستیک سازی، پلاستیک سازی، لوله سازی، ساخت پولیش‌‌ها و واکس‌‌ها، داروسازی، خودروسازی، هوا و فضا استفاده می شود. از دیگر ویژگی‌های برجسته روغن سیلیکون می‌توان به دی الکتریک بودن آن، داشتن نقطه جوش بالا و فشار بخار پایین اشاره کرد. در ترکیب با سایر مواد کف زایی نمی کند و همین امر کاربرد و استفاده از آن در صنایع را بهبود بخشیده است.
روغن سیلیکون قدرت روان کنندگی زیاد و مقاومت حرارتی و برودتی خوب (۳۵۰+ درجه تا ۵۰- درجه) و عایق بودن در مقابل الکتریسیته و بی رنگ و بی بو بودن و هم چنین ویژگی و مشخصات دیگری مثل براقیت دادن، قدرت جدا کنندگی در بسیاری از صنایع کاربردهای بسیار زیادی دارد و به طور مداوم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
روغن انتقال حرارت | روغن هیت ترنسفر
روغن انتقال حرارت یک روغن پایه معدنی یا مصنوعی بسیار مقاوم در برابر دما است که اطمینان حاصل می کند گرما در جای دیگر ماشین صنعتی اتلاف و یا منتقل شود. روغن های انتقال حرارت معمولاً در خطوط لوله در مدار بسته منتقل می شوند.
بسیاری از محصولات صنعتی و فرآیندهای تولید آنها به گرما احتیاج دارند. تأمین مستقیم گرما غالباً ممکن نیست و یا معایبی را به همراه دارد. یک سیستم انتقال حرارت در واقع یک درمان را فراهم می کند (به طور غیر مستقیم با روغن های انتقال حرارت). روغن های انتقال حرارت معمولاً مورد استفاده مداوم قرار می گیرند و باید سالها بدون مشکل عمل کنند. مقاومت آنها به ویژه در برابر درجه حرارت زیاد است. در عین حال، روغن انتقال حرارت نیز می توانند با از بین بردن گرما، اثر خنک کنندگی داشته باشد.
یک روغن انتقال حرارت مناسب به طور کلی دارای گرانروی پایین در دماهای پایین است. بنابراین سیالیت خوبی باید در دماهای پایین داشته باشد. همچنین، نقطه اشتعال آن باید بالا باشد تا در دماهای بالا به عملکرد خود ادامه دهد و در مقابل اکسیداسیون مقاوم باشد. به طورکلی، روغن های انتقال حرارت پایه سینتتیک عمر کاری طولانی تری در دماهای بالا نسبت به روغن پایه معدنی دارند.
روغن گردشی | روانکاری گردشی
هدف یک روغن گردشی روانکاری و خنک کاری به منظور عملکرد بهینه دستگاه ها است. کیفیت روغن گردشی علی الخصوص در شرایط سخت مانند سطح شیب دار، بارگذاری سنگین، دمای بالا و … بسیار مهم است. روغن های گردشی برای سیستم‌های بسته‌ای که در عین روانکاری نیاز به انتقال حرارت دارند و یا میزان آلودگی در آنها زیاد است، مورد استفاده قرار می‌گیرند. روغن‌های گردشی در سیستم‌های گردشی و هیدرولیکی کاربرد دارند که برخی از این سیستم‌ها عبارتند از: جعبه دنده‌ها، سیستم‌های حاوی چرخ زنجیر، سیستم‌های هیدرولیک پرس، یاتاقان‌های ساده و دستگاه‌های موجود در صنایع نساجی.
روغن گردشی مناسب دارای ویژگی های زیر است:
- ضد خوردگی
- ضد اکسایش
- ویسکوزیه مناسب جهت پمپاژ
- قابلیت انتقال ذرات و آلودگی ها
- جداپذیری مناسب از آب
- جلوگیری از ایجاد کف
